Verborgen in de grotten..

Even zocht Frieda rond, tot ze het eindelijk gevonden was ,,De grotten!!" zei ze blij en ze rende er meteen heen. Cira, haar leeuwen welpje, rende naast haar en had moeite Frieda bij te houden. Frieda stopte even en Cira sprong op haar hoofd. Toen Cira op Frieda's hoofd zat rende die gelijk verder. Frieda rende de grootste en donkerste grot in. Ze keek rond ,,Net zoals ik het heb achtergelaten.." zei ze grijnzend, Frieda had betere ogen als de gemiddelde mens en kon dus alles om zich heen zien. Ze ging verderop op een platte steen zitten. Cira sprong van Frieda's hoofd af en ging tegen haar aan zitten. Frieda grinnikte ,,Home sweet home.." zei ze licht verveeld, in de winter woonde ze in deze grot en in de lente en zomer leefde ze buiten in het woud.. Maar deze grot was ook een mooie plek om even rustig alleen te zijn. Verveelt legde ze haar laptop op haar schoot en begon ze onverstoordbaar te typen. Zonder haar blik van het scherm af te halen pakte ze haar USB stick met 1 hand en een appel met haar andere hand. Ze stopte de USB stick in de computer en begon met die hand te tikken terwijl ze verveeld een hap vna haar appel nam.

Het voelde hier altijd zo veilig.. Al kon er altijd zo iemand binnen komen lopen..