Onderzoek

Midas zat in het park doodleuk op het grindpad voor wandelaars gehurkt. Op zijn schoot stond een uitgeklapte laptop en in zijn mond had hij vijf verschillende smaken toffees. Liu-Cho zat op zijn schouder een gestolen vis van de markt naar binnen te werken. Midas' donkere ogen gingen over de teksten op het scherm. Vervolgens gingen zijn vingers razendsnel over het toetsenbord, zonder te kijken of ieder woord wel juist getypt was. Hij moest leden nodig hebben voor de groep die hij in gedachten had, en snel. Er waren al verschillende oproepen op het internet geplaatst, maar er waren ook weer een hoop berichten opgedoken over de vreemde zaken van de ringen. Hij werd er niet goed van. Liu-Cho krulde zijn lange staart om Midas' hals en keek op toen hij voetstappen hoorde. Midas typte nog steeds als een bezetene en ging ongestoord verder.

Kishu was ook in het park en zat zijn kaarten weer op zijn vreemde wijze te schudden. Hij probeerde na te denken maar dat wilde niet echt lukken. Sinds die nacht in het bos zat zijn kop alleen maar vol met 1 ding, Frieda. Zijn ogen keken even over het park en hij zuchtte. Hij stopte zijn kaarten in zijn zak en liep verder door het park. Hij merkte dat er iemand zat met een laptop. Er speelde twee jongens met een voetbal en trapte die richting hem zonder enig opzet. Hij hield deze tegen met zijn hand en gooide hem terug zodat ze verder konden. Hij keek naar een stelletje dat aan het zoenen was en wendde zijn blik af. Hij liep verder en liep toen achter de man met de laptop door. Zijn ogen keken even naar de scherm. Zijn ogen verwijdde zich. Hij was aan het typen over 'the ring'. Hij bleef staan om te kijken wat hij er over aan het schrijven was.

Het geluid van ratelende toetsen weerklonk door de omgeving. Maar Midas stopte abrupt toen hij merkte dat er iemand achter hem stond. Hij draaide zijn hoofd een stuk naar links en keek met een emotieloze blik naar de roodharige man die achter hem stond. Liu-Cho was ondertussen van zijn schouder gesprongen en snuffelde met opgerichte staart aan de schoenen van de man. Hij maakte een grommend geluidje, waarvan Midas wist dat dat onheil betekende. Midas richtte zijn blik weer op het scherm maar sloeg de laptop dicht. Niemand hoefde te weten waar hij zich mee bezighield, hij gunde alleen mensen een blik waarvan Liu-Cho vond dat ze betrouwbaar waren. Midas bleef in dezelfde gehurkte positie zitten en wachtte geduldig af op de actie van de man achter hem.

Kishu keek naar de man en keek daarna naar de wasbeer. Zijn blik was leeg en emotieloos. Hij keek hem strak aan. En merkte dat de wasbeer aan zijn schoenen snuffelde en begon te grommen. Hij keek even langzaam naar de wasbeer en daarna naar de man die zijn laptop dichtklapte. Hij wist dat de man niet bepaald aan zijn kant stond. Hij maakte een lichte beweging met zijn hand waarvan hij niet zichtbaar was en Liu-Cho was vastgebonden. Hij stapte er overheen en liep rustig verder. Hij keek vanuit zijn ooghoeken naar het stelletje en zuchtte even. Hij verwachtte een reactie van Midas en bereide zich daar ook op voor.

Midas keek niet op of om toen Liu-Cho protesterende geluiden maakte. De man had ongetwijfeld iets gedaan wat Liu-Cho niet aanstond. Pas toen hij doorliep trok Midas zijn wasbeer zonder om te kijken aan zijn staart naar zich toe. Hij staarde naar de touwtjes om Liu-Cho's lichaam en haalde een pienter zakmesje tevoorschijn, die hij alleen gebruikte om snoepverpakkingen open te krijgen die nog weleens tegen werkten. Met snelle bewegingen snijd hij de touwtjes los en keek de roodharige man zwijgend na. Hij had zich met die actie zojuist bewezen dat hij iets tegen Midas leek te hebben. Midas stond op en hield de laptop onder zijn arm geklemd. Liu-Cho klom via zijn been omhoog naar zijn schouder. Midas stopte een lolly in zijn mond en volgde de man. Hij hield er een kleine afstand tussen, om het minder te laten opvallen.

Kishu merkte dat hij gevolgd werd en deed net als of hij het niet door had. Hij liep het park door en kwam even later aan het einde uit. Hij stond even stil en dacht na. Daarna grijnsde hij en liep verder. Hij liep een paar straten door en schoot ineens een steegje in. Daar schoten een paar kunai's uit zijn handen naar een paar balken. Hij trok zich snel omhoog aan de draden die er aan zaten en zat op het dak. Hij trok de kunai's er uit en keek in het steegje. De man moest hem hoe dan ook er in hebben zien gaan.

Midas volgde de man het park uit en leek zich absoluut geen zorgen te maken over het risico dat hij kon oplopen. Zijn donkere ogen zagen hem een verlaten steegje inschieten. Liu-Cho maakte een diep ratelend geluid en sprong van Midas' schouder. Hij rende het steegje in en ging op zijn achterpoten staan om een aantal geuren op te snuiven. Liu-Cho sprong op een oude vuilnisbak en strekte zijn voorpoten uit tegen de muur, alsof hij aan wilde wijzen waar de man heen was gegaan. Midas kwam even later ook de steeg in en keek onverschillig naar Liu-Cho. Zijn blik ging naar boven en bleef gericht op een aantal balken, waar een aantal sneden in leken te zitten. Midas speurde de omgeving af en besloot uiteindelijk op de vuilnisbak te gaan zitten. Er waren genoeg obstakels om mee naar boven te komen, maar hij zou zich niet regelrecht aan de man laten zien. Hij zette de laptop weer op zijn schoot en klapte die open. Met opzet ging hij met zijn vingers over een aantal willekeurige toetsen om aan de man te laten weten dat hij weer verder met zijn onderzoek ging. Midas keek niet naar boven om erachter te komen of de man hem bespioneerde. Dat deed Liu-Cho wel voor hem.

Kishu stond op het dak en grijnsde. Hij merkte dat de man bezig was met zijn onderzoek. Hij grijnsde. Hij pakte een stok kaarten en schudde ze. Terwijl bond hij er een onzichtbaar draadje aan, zo dun dat het was. Hij legde de kaarten voor zich en liet ze door de lucht gaan richting Midas. Hijzelf keek even over de rand en grijnsde. Hij liet de kaarten om de laptop gaan en trok deze met een ruk omhoog. In de lucht ving hij hem op. Hij grijnsde. Als er belangrijke informatie in zat over 'the ring.." kon hij het beste de laptop zien te vernietigen.

Midas ging ongestoord verder. Hij wierp een snelle blik opzij en zag een aantal kaarten hem en de laptop omsingelen. Hij liet toe dat het uit zijn handen werd gerukt maar trok de USB-stick, waar zijn bij elkaar verzamelde informatie op stond, er met een behendige beweging uit. Hij stopte het in een geheim zijvak van zijn schoen. Het was nu een doodgewone laptop met een draadloze internet verbinding en met alle programma's die een gewone laptop ook bevatte. Midas liep kalm een ijzeren trap op naar het dak waar de man zich bevond. Toen hij daar aankwam zag hij dat Liu-Cho er al heen was gesneld, en met blazende en dreigende geluiden als een kat naar de man gericht stond. Midas ging zwijgend naast zijn wasbeer staan en pakte hem op. Terwijl hij Liu-Cho zwijgend over zijn rug aaide keek hij de man aan. Hij hief zijn arm op en wees naar hem, maar zij de eerste seconden niets. 'Die is van mij,' zei Midas met een duidelijke stem, die kalm en emotieloos klonk. Hij liet zijn arm weer zakken en stak nu zijn andere hand uit, alsof hij verwachtte dat de man zijn laptop zo weer terug zou geven.

Kishu draaide langzaam om en grijnsde. "Als je hem wil kun je hem halen..." zei hij en rende op hem af. Hij sprong over hem heen en landde op een balk. Hij keek even over zijn schouder en rende verder. Hij opende laptop terwijl hij rende en keek wat hij kon vinden. "Damn..." zei hij. Hij zag voor zich hoe Midas daar zat. "USB..." zei hij zacht en keek om. Hij grijnsde. Hij legde de laptop neer. Hij had er iets mee geflikt. Hij sprong weg en de laptop lag nu zonder enig iets of iemand er om heen op het dak zo voor het oprapen.

Midas keek de man met een lege blik aan toen hij over hem heensprong. Hij keek hem over zijn schouder na en zag hoe hij over een balk met zijn laptop van hem wegrende. Liu-Cho ging er automatisch achteraan. Midas volgde hen kalm in een looppas over de balk maar hield staande toen de man zijn laptop zo voor het oprapen achterliet. Omdat hij het niet vertrouwde bleef hij staan waar hij stond. Liu-Cho ging er echter wel op af. Met zijn kleine klauwtjes duwde hij de laptop voor zich uit en wilde het terug naar zijn baasje brengen. Midas zocht de omgeving af maar kon de man nergens meer bekennen.

Kishu keek op een afstand ongezien toe. Hij grijnsde. Toen de wasbeer de laptop terugbracht gebeurde er iets. Een enorme rookwalm ontstond en Kishu zag zijn kans. Hij rende de rook in recht op Midas af. Hij gaf hem een trap tegen zijn benen en daarna tegen zijn zij. Daarna sloeg hij hem op de grond met zijn hand. Hij grijnsde. Het zou hem niet uitmaken wat hij deed. The ring krijg je niet zomaar te pakken.

Midas wendde zijn blik van de omgeving af toen hij een rookwalm uit de laptop opmerkte die Liu-Cho naar hem toe wilde brengen. Het verminderde erg zijn zicht. Voordat hij het zelf in de gaten had kreeg hij een flinke trap tegen zijn benen, gevolgd door een trap in zijn zij. Hij werd tegen de grond geslagen maar krabbelde vrijwel direct weer overeind. Midas veegde een dun straaltje bloed van zijn kin en keek de man zonder enige emotie aan. Hij draaide zich om naar het stuk van het dak waar het zicht helder en rookvrij was. Liu-Cho was woedend op de man afgestormd en beet venijnig in zijn been. Met zijn scherpe tandjes hing hij nu in zijn broekspijp. Midas liet het allemaal maar gebeuren, maar hield zich gereed voor een mogelijke volgende aanval.

Kishu's ogen gleden naar zijn been en grijnsde lichtjes. Hij pakte de wasbeer vast in zijn nekvel en trok hem los. "Klein mormel..." zei hij en gooide hem recht op Midas af. Hij keek strak voor zich. "Kom maar op..." zei hij zacht en wachtte af.

Midas stak loom een arm uit toen de man Liu-Cho recht op hem afgooide. Liu-Cho greep met zijn snelle klauwtjes behendig Midas' arm beet en hing er ondersteboven als een aapje aan. Hij sprong van zijn arm op Midas' schouder en schudde zijn warrige vacht uit. Met een beledigende blik keek hij vinnig naar de man. Midas hoorde woorden van de man en liet zijn arm zakken. 'Ik heb geen interesse in een gevecht,' antwoordde hij kalm, alsof hij zich met die enkele woorden zichzelf zomaar in veiligheid kon brengen. Midas bleef kalm staan en hield de man scherp in het oog. Het was overduidelijk dat dit, of een knokgraag straatjochie was of iemand was die iets te maken had met de ring gebeurtenissen.

Kishu keek strak naar de man. "Dan kom ik wel..." zei hij en rende ineens op de man af. Hij doemde op uit de rook. Hij grijnsde. Zijn ogen opende zich ineens hij gaf een lage trap richting zijn benen. Hij duwde hem de lucht in kwam achter hem terecht hij keek hem aan en wachtte af.

Met een rustige houding keek Midas toe hoe de man op hem af kwam gestormd. Hij liet hem trappen en hem boven de grond achter zich verschijnen. Zonder iets van vermoeidheid te tonen greep hij de man bij zijn kraag beet en wierp hem over zijn schouder tegen de grond, een van de bekendste judo-tactieken. Zelf landde Midas keurig op beide benen, al wankelde hij wel even door de lage trap die hem eerder was bezorgd. Liu-Cho had ondertussen een schuilplaats opgezocht en kwam weer voorzichtig tevoorschijn toen hij zag dat de man op de grond lag. Hij sprintte naar zijn baas toe en installeerde zich op Midas' schouder, terwijl hij een amuserend geluidje maakte. Het leek wel alsof hij de man uitlachtte. Midas keek met een lege blik neer op de man. 'Ik heb geen interesse in een gevecht,' herhaalde hij zacht.