A new day

Mordrin liep met zijn tas over de straat. Hij keek glimlachend rond. Maar in werkelijkheid zaten zijn gedachten te ratelen. Hij had haar de naam horen roepen. Dus iemand van The Ring is verliefd. Hij grijnsde bij de gedachten. Hij keek rond en zette zijn tas op de grond. Uit zijn tas was een stuk van zijn masker zichtbaar. Al was het niet erg duidelijk te zien. Hij glimlachte en keek naar de rivier. Hij pakte zijn laptop en begon een verslagje te typen wat er gebeurt was.

Frieda kwam uit de bosjes stapen. ,,Mordrin.." zei ze emotieloos, haar ogen flitsten naar het kleine deel van het masker dat zichtbaar was. Ze staarde er verbaasd naar, maar liep maar gewoon verder en ging naast Mordrin zitten. Ze had nu een verbandje om haar hand en keek emotieloos voor zich uit.

Mordrin keek voor zich uit en grinnikte. Hij merkte dat zijn naam gezegd werd en keek om. Hij verschoot niet eens toen hij zag dat het Frieda was. Hij glimlachte alleen. "Hey, Hoe is het er mee..." zei hij vriendelijk en op een vrolijke toon. Hij keek daarna voor zich uit en keek naar de rivier die stroomde.

Frieda keek emotieloos voor zich uit ,,Gewond.." was het enige wat ze zei, der klonk een kille onderklank in. Ze keek droog voor zich uit. Daarna keek ze naar Mordrin ,,Een jongen met een vogelmasker viel me aan.." haar ogen stonden emotieloos ,,Hij leek op jouw.." opeens stonden haar emotieloze ogen kil.

Mordrin keek haar aan en merkte dat ze iets met een vogelmasker was. Hij glimlachte en keek haar aan. Hij merkte de kille ogen en onderklank in haar stem. Hij glimlachte. "Ah dat is vervelend." zei hij en keek naar de rivier. [i]Ik had wel verwacht dat ik haar nog tegen zou komen...[i] dacht hij en glimlachte.

,,Doe niet of je van niks weet.." bromde Frieda ,,Ik weet bijna zeker dat jij die jongen was.." haar kille blik werd weer normaal ,,Natuurlijk kan ik het deels begrijpen.." zei ze droog ,,Je bent tegen 'the ring' toch..?" ze keek even verveeld naar de rivier.

Mordrin keek haar aan en merkte dat ze bozer leek te worden. Hij deed gewoon normaal en keek naar haar. "Dat mag ik niet ontkennen dat ik tegen de ring ben..." zei hij en keek naar de rivier. Hij zei niets meer en wachtte af.

Frieda zuchtte diep en liet de woede langzaam wegzakken. Ze keek naar de lucht ,,Dan staan we dus aan dezelfde kant.." mompelde ze er was geen woede, maar ook geen enkele andere emotie in haar stem te horen. Ze pakte een klein steentje en keilde hem over het water.

Mordrin keek haar aan en knikte. "kennelijk..." zei hij en keek voor zich uit.

[sorry inspiratie loos]

Ze pakte 2 appels uit haar schoudertas. Ze nam een hap van 1 van de appels en stak de andere naar Mordrin toe ,,Ook eentje..?" vroeg ze droog. Ze keek even naar de lucht. Ze wist dat Mordrin de jongen met het vogel masker was, maar ze wouw het gewoon niet toegeven..

Mordrin keek haar aan en pakte de appel. Hij nam er een hap uit en keek haar aan. Hij keek haar aan. Hij keek in zijn tas en haalde er een chocolade reep uit. Hij deed de tas nu volledig dicht en keek haar aan. "Hier neem maar. Je geeft altijd iets aan mij en ik geef niets terug.." zei hij.

Frieda keek naar de chocolade reep.. Ze had er nog nooit 1 gehad, maar het zou vast wel lekker zijn. Dankbaar pakte ze de reep aan ,,Dankje.." zei ze, nu iets vrolijker. Ze maakte de reep open en brak er een stukje af. Langzaam stopte ze het stukje chocolade in haar mond. ,,Het is best lekker.." zei ze grijnzend.

Mordrin knikte. Hij nam er nog een uit zijn tas en nam er zelf een hap van. Hij vond chocolade ook erg lekker. Hij sabbelde er op en keek naar Frieda. "Maar weet je zijn naam dan..." zei hij en keek naar haar en wachtte af.

,,Wie zijn naam..?" vroeg Frieda wat ongeïnterreseerd terwijl ze gulzig aan haar chocolade reep zat te sabbellen. Ze keek even naar Cira en duwde een appel naar haar toe. De kleine leeuwen welp begon aan de appel te eten en keek Frieda dankbaar aan.

Mordrin keek haar aan en grinnikte. "Van die persoon..." zei hij en keek naar haar. Ondanks hij loog kon hij het goed verbergen. Hij keek naar Frieda en hapte nog een stukje chocolade van zijn reep.

,,Hij loog dat hij Omega heet.." mompelde Frieda verveeld en ze ging verder met aan haar chocolade eten. Na een tijdje had ze de reep op en keek ze Mordrin aan, daarna keek ze even naar Cira, ze had haar stukje appel ook al op.

Mordrin keek haar aan en glimlachte. "Weet je dat wel zeker dat hij loog.'' vroeg hij en keek haar aan.

,,Ja.." antwoordde Frieda ,,Ik merk het echt wel als iemand liegt of niet.." ze keek hem even grijnsend aan ,,Daarbij, wist ik zeker dat jij het was, dus tenzei jouw 2e naam Omega is, heeft hij, of beter gezegt; jij gelogen.."
Cira rende vrolijk rond en Frieda hield haar strak in de gaten. Je weet maar nooit..