Denken & Dromen..

Een blond slank meisje liep het kerkhof binnen. Ze trapte even tegen een steentje en liep door. Een diepe zucht klonk uit haar keel. Ze keek rond en liep naar twee graven. Ze keek ernaar en zuchtte. Elke keer ging ze hierheen, ze had een goede reden. Heel eventjes dwaalde haar gedachten naar de ring, die glinsterde rond haar vinger..

Mordrin liep ook over het kerkhof en merkte een meisje op. Zijn ogen keken in een flits naar de ring die ze om had en liep er op af. "Euh lijkt het je wel slim om die te dragen..." zei hij en wees naar de ring.

Shana keek op en veegde snel een paar tranen weg. Ze keek de jongen strak aan en herkende hem opeens. "Mordrin? Herken je je eigen nixcht niet meer?" vroeg ze kalm maar niet zo super vrolijk ofzo. Ze keek van hem naar de ring en snoof. "Waarom zou ik die niet dragen?" vroeg ze rustig en wachtte af..

Mordrin keek haar aan en zuchtte. "Ja ik herken je wel.." zei hij. "Die ring is dus al te lang om geweest..." zei hij. Hij pakte haar arm vast en ging met zijn hand naar de ring om hem er af te halen.

Shana keek hem aan en trok haar arm terug. "Wat ben jij in hemelsnaam van plan?!" riep ze snel en zette een stap achteruit. Ze keek haar neef aan en schudde haar hoofd. "Familie is zo stom" zei ze zacht en keek naar het graf van haar ouders..

Mordrins ogen keken haar strak aan. "Je helpen van je vernedering..." zei hij wat geirriteerd. Hij zuchtte even. "Het kan goedschiks...of kwaadschiks..." zei hij en keek haar strak aan.

Shana keek hem aan en snoof. "Je bent misschien mijn neef maar van dit blijf je af!" riep ze kwaad. Ze keek even rond en dan weer naar haar neef. Wat had hij toch?!

Mordrin was het zat. Hij keek haar aan met een strakke blik. Hij pakte haar arm vast. Draaide deze zo op haar rug dat ze niets kon doen. Pakte haar geweren en gooide die een eindje weg en keek haar even aan. Hij wilde nu de ring pakken en ging er dus ook op af.

Shana schrok en begon hevig tegen te werken. "Laat los Mordrin! Ik meen het!" snauwde ze kwaad. Ze gaf hem een trap en trok haar los. Ze pakte haar geweren en keek hem kwaad aan. "Niemand neemt dit af" gromde ze kwaad. Ze was al vevloekt...

Mordrin keek haar aan en merkte dat hij weggetrapt werd en rolde over de grond. Hij stond op en keek haar aan. Hij merkte dat ze haar geweren weer had. Hij schudde zijn hoofd. Hij keek nijdig naar haar. "Ik krijg die gast wel die dit voor elkaar heeft gekregen..." mompelde hij nijdig en rende op haar af.

Ineens sprong Magnar voor Shana. Hij sloeg Mordrin in het gezicht en trapte hem naar achteren zodat hij weer naar achter rolde. Hij keek naar Shana en wachtte de reactie van Mordrin af.

Shana schrok en zette een stap achteruit. "Magnar" zei ze zacht en glimlachtte. Ze liep naar hem toe en kek dan naar Mordrin. "Dit is mijn neef Mordrin" zei ze kalm tegen Magnar en keek naar haar neef..

Mordrin keek naar degene die Magnar genoemd werd. Hij keek nijdig. Hij zuchte en schudde zijn hoofd. Hij stond op. "Geloof me. Niemand zou vallen op jou...zelfs mijn nichtje niet..." zei hij en schudde zijn hoofd nogmaals. Hij zuchtte. "Jij idioot. Wat wil je met die ring bereiken..." zei hij.

Magnar keek naar de jongen. "Dat heb jij niet te bepalen..." zei hij ineens nijdig. Hij keek naar de jongen. Hij pakte een paar kunai's en wachtte af. Hij keek naar Shana. "Of heeft hij soms gelijk?" vroeg hij en keek naar haar.

Shana keek naar de twee en zuchtte. "Stop ermee Mordrin!" riep ze kwaad. "Denk je echt dat ik zomaar een ring zou aannemen?" gromde ze. "Ga wat naar jou vriedin of heb je die niet?!' riep ze kwaad.

Mordrin stond langzaam op en keek strak naar de twee. "Ja ik heb die..." zei hij nijdig. "Wat heeft zij er mee te maken...." gromde hij er achter aan. "En ik zie dat je die niet zomaar aan zou nemen. Die gast heeft je een ring gegeven en hij gebruikt je gewoon als een pion. Net als alle andere meisjes die ze vervloeken..." zei hij nijdig en keek strak naar haar. Zijn ogen leken vuur te spugen en zijn kaken waren op elkaar geklemd.

Magnar keek naar Shana. Hij keek daarna naar Mordrin. "Pion?" zei hij en keek strak naar Mordrin. "Kom op. Ik was gewoon aardig tegen haar en zij nam de ring aan. Niets meer niets minder..." zei hij. "Je nichtje wilde het zelf en nu kan niets daar meer wat aan veranderen." zei hij. Hij keek naar Shana. Hij gaf haar even een knuffel. "Of niet hé?" zei hij en gaf haar een klein kusje op haar wang.

Shana keek naar haar neef en knuffelde Magnar terug. Ze schrok even van de kus en keek dan weer naar Mordrin. "Wat heb je toch" zei ze zacht en schudde zuchtend haar hoofd waarna ze weer naar Magnar keek.