Met Yane bij de verlaten burcht

Yane hoorde de deur open gaan en ze opende haar ogen. Daar, in de deuropening, stond Dawg. Het voelde net alsof alles koud werd en Yane keek hem met grote ogen aan. Ze merkte dat Kodan haar naast zich zette en op stond. Yane staarde met angstige ogen naar het raam voor zich. Ze hoordde de twee tegen elkaar praten en ze verbaasdde zich over de kilheid in Kodan's stem. Dawg was teruggekomen, voor haar. Wat ging hij met haar doen, als het lukte om haar te pakken te krijgen? Vermoorden, martelen, gijselen, verkopen of iets anders? Yane voelde dat ze op het punt stond om te hyperfentileren, wat deels kwam door de angst voor Dawg sinds hij haar in haar arm had geschoten.

Frieda had Dawg zien rennen.. Waarschijnlijk was hij niet veel goeds vanplan.. Toen zag ze de skimmer staan. ,,Kodan.." mompelde ze. Ze zag de burgt nu pas goed. ,,Hier weer.." mompelde ze verveelt.. Hier ward ze de laatste tijd vaak aangevallen. Door een raam zag ze een meisje angstig kijken en ze zag Dawg. Ze klom een boom in en sprong vanaf die tak dwars door een deel van het raam heen.
Het raam barstte maar voor een klein deel en Frieda stond recht in de kamer, ze had wel wat kleine sneeën in haar arm, maar dat boeide haar niet.. Dit soort dingen deed ze altijd. ,,Jullie vindne het toch niet erg dat ik binnen kom vallen..?" zei ze verveeld.
Ze keek even naar Dawg en toen naar Kodan en het meisje ,,Wat moet hij van jullie?" vroeg ze emotieloos, maar er klonk wat kilheid door haar stem.
Het kleine leeuwen welpje dat op haar schouder was, gaapte eerst verveeld maar ze stond meteen op toen ze de kilheid in Frieda's stem hoorde, net of de kleine welp zich klaarmaakte voor een aanval. Frieda keek met haar 1e oog naar Kodan en met haar andere oog heild ze Dawg strak in de gaten.

Dawg's gezicht vertrok toen hij raam hoordde barsten. Hij had gehoord dat ze de vriendin van Kishu was, maar hij had een slecht type uitgekozen. Door ramen springen is niet iets wat meisjes doen. ,,Jullie vindne het toch niet erg dat ik binnen kom vallen..?" Dawg rolde met zijn ogen. Was ze gestuurd door Kishu of achtervolgde ze hem gewoon? ,,Wat moet hij van jullie?" Was ze van plan dat stelletje te helpen? Ze wist waarschijnlijk niet watvoor geweldig idee hij in zijn hoofd had. "Bemoei je toch met je eigen zaken," zei Dawg geirriteerd. "Heeft je vriendje je gestuurd of vond je het leuk om me te achtervolgen?" Hij zette nog een stam naar voren, deed de deur dicht en schoof een stoel onder de deurklink. Nu was hij ook van die stomme hond af, maar je kon hem nog steeds horen grommen. Dawg haalde een ring uit zijn broekzak en hij bekeek hem geintresseerd tussen zijn duim en wijsvinger. "Zeg maar tegen hem dat ik gewoon doe wat ik moet doen." Hij deed de ring weer in zijn broekzak en grijnsde lichtjes naar de drie. Na een paar seconden verdween de grijns weer en hij liep naar de hoek die het verst van het stelletje was verwijdert. Dawg ging onschuldig op een stoel zitten, maar hij bleef ze in de gaten houden. Vooral het meisje.

,,Ik ben hier niet in opdracht voor Kishu.." mompelde ze, haar gezicht betrok toen ze de ring in Dwag zijn vingers zag. ,,Dat Kishu mijn vriendje is.." zei ze droog ,,Betekent nog niet dat ik aan de kant van 'the ring' sta.." ze keek Dawg droog aan. ,,Je moet van mijn vrienden afblijven.." ze keek even naar het meisje, dat ze eigenlijk nooit had gezien, maar ach.. De vrienden van haar vrienden waren haar vrienden ook. Ze keek even droog naar Dawg.
Een paar stroomples bloed liepen langs haar armen naar beneden en Cira stond nog dreigend op Frieda haar schouder. Friede negeerde het en keek verveeld naar Dawg.

Dawg staarde verveeld naar het plafond. ,,Ik ben hier niet in opdracht voor Kishu.." Waarom achtervolgde zij hem dan? ,,Dat Kishu mijn vriendje is.. Betekent nog niet dat ik aan de kant van 'the ring' sta.." Kishu had echt een verkeerd type genomen. Waarom had hij haar geen ring om gedaan? Dan zou dit niet gebeurd zijn. ,,Je moet van mijn vrienden afblijven.." Dawg zag hoe ze naar het meisje keek en barstte bijna in lachen uit. "Vrienden?" zei hij spottend. "Maak er maar vriend van, want aan je gezicht te zien ken je dat meisje niet eens." Hij stond op en keek met een geirriteerde blik naar het meisje. "Verdwijn toch, je hebt hier helemaal niks te zoeken. Ga vrienden proberen te maken ofzo." Hij grinnikte kort om de grap, maar keek toen naar Jane met een hebberige blik, alsof ze een kerstcadeau was die hij graag wou hebben.

Frieda raakte geïrriteerd van Dawg zijn opmerkingen en van zijn irritante lachje. In 1 beweging pakte ze een kunai en ketste ze daar mee de ring uit zijn handen. ,,Ik heb vrienden.. Kishu, Kodan, Cira.. En hun vrienden.. De vrienden van mijn vrienden zijn mijn vrienden.." zei ze droog, natuurlijk had ze meer vrienden.. Maar dat waren allemaal gezochte criminelen, beruchte dieven of weggelopen kinderen ,,Kom aan hun en je komt aan mij.."
Ze keek hem dreigend aan ,,Kom aan mijn vrienden en sterf.." daarna werden haar ogen weer nromaal en verveeld en ze haalde haar schouders op ,,Nouwja.. Zelf weten.."

Yane zag een meisje door het raam springen en snel hield ze Kodan's arm vast. Het was hetzelfde meisje dat ze eerder had ontmoet, maar ditkeer was er iets vreemds aan haar. Misschien kwam zij Dawg helpen? De twee hielden een gesprek en Yane keek naar de ring die Dawg kort vast had. De ring was erg mooi, maar had een kille uitstraling. Misschien had Dawg er iets mee gedaan. Als dat kon, tenminste. Yane's blik ging weer naar het meisje dat een paar schrammen had opgelopen door de glasscherven, die er waarschijnlijk geen last van had. Opeens hoordde ze het woord 'The Ring' horen en ze moest denken aan de keer dat ze Midas en het meisje had ontmoet, toen Midas dacht dat ze iets wist dat hij wou weten. Haar gedachten zochten naar de naam van het meisje en uiteindelijk kwam ze bij de naam Frieda uit. Yane kon uit het gesprek duidelijk maken dat Kodan Frieda ook al eerder had ontmoet. Gelukkig stond ze aan de kant van Kodan. Angstvallig bleef Yane zijn arm vasthouden.

(Hij had de ring al in zijn zak gedaan..)
Dawg merkte dat het meisje iets wierp naar zijn hand, waarschijnlijk wou ze zijn vingers eraf hakken. Snel zette hij een stap opzei en hoordde het ding tegen de muur aan komen. ,,Ik heb vrienden.. Kishu, Kodan, Cira.. En hun vrienden.. De vrienden van mijn vrienden zijn mijn vrienden.." Dawg zuchtte. Dat was pas zielig, iemand die beweert dat de vrienden van haar vrienden haar vrienden zijn. Hij negeerde de dreigigen en dacht na. "Dus dan ben ik ook jouw vriend, aangezien ik de vriend ben van je vriendje," zei hij na een korte stilte. Zijn gezicht stond even verbaasd, maar daarna grijnsde hij. Hij haalde zijn oude vertrouwde pistool uit zijn houder en hield hem op Yane gericht. Zijn grijns was verdwenen en hij hield hem stevig vast. Hij keek naar het irritante meisje en grinnikte. "Denk maar niet dat je me zo makkelijk kunt tegen houden. Ik schiet altijd raak, vraag het maar aan Kodan," mompelde hij en keek van Frieda naar Kodan, wachtend totdat een van de twee het durfde om Yane te beschermen.

Ze zuchtte even ,,Zoek iemand anders om die stomme ring aan te geven.." bromde ze. Ze haatte 'the ring' en hun bedoelingen.. Dat ze Kishu's vriendin was betekende nog niet dat ze aan 'the ring' zijn kant staat.
Ze grinnikte even en keek Dawg even aan, waarna ze weer naar Kodan en het meisje keek, Yane.. Kon ze zich nog vaag herinneren, waarna ze weer naar Dawg keek.

,,Ik geloof niet dat jij een 'vriend' van Kishu bent.." siste ze ,,Daarbij.. Mag ik je niet.."
Toen gebeurde er iets wat ze niet had verwacht, awg richtte zijn pistool op Yane. ,,Je blijft vanhaar af!!" zei ze en er ontsnapte een grom uit Cira haar bekje.
Frieda schoot met bijna dierlijk instinct richting Yane en ging als een schild voor haar staan.

Dawg's gezicht stond verbaasd en onbegrijpelijk toen Frieda voor Yane ging staan, die al deels werd beschermd door Kodan. Was het echt zo moeilijk geworden? Hij liet zijn pistool zakken en keek van de een naar de ander. "Ik snap jullie niet. Het lijkt net alsof jullie elkaar gaan na doen ofzo," zei Dawg een beetje spottend. "Kunnen jullie niet iets orginelers bedenken?" Dawg sloot zijn ogen en drukte zijn duim en wijsvinger tegen zijn neusbrug aan. "Ik doe alleen wat ik moet doen en dan gebeurt er dit." Hij opende zijn ogen en stopte zijn pistool in zijn houder. Hij liep naar een raam en deed het open. Hij sprong eruit en ging op de rand van het raam op de verdieping eronder zitten. Hij deed het raam open en keek naar binnen. Het was een muffe en donkere kamer, waar nogal oude meubels stonden. Dawg ging op de vensterbank zitten en wachtte af. Alles was toneel, Dawg zou nooit zomaar stoppen met Yane proberen te 'kidnappen'. Hij gebruikte alleen een andere techniek.

Frieda keek naar Dawg ,,Je kan elkaar ook beschermen zonder met elkaar gaan.." zei ze en daarna zei ze spottend: ,,Kan een vriendloze jongen als jij natuurlijk niet begrijpen.." als hij zo nodig spottend wou doen, kon zij het ook wel. Frieda keek even verbaasd toen Dawg het raam uit sprong en ze zuchtte. Ze wist dat hij een x terug zou komen.
Ze keek even naar Kodan en zei plagerig ,,Kan je niet 1 dag niet in de problemen komen?" waarna ze weer even naar Yane keek en ze glimlachte even naar haar.
Ze dacht weer na, waarom koos Dawg niet gewoon een ander meisje en liet die haar vrienden met rust? Ze had niet veel vrienden, misschien was ze daarom zo beschermend..
Even kreeg ze een andere gedachten in haar hoofd, wat als Kishu boos op haar zou worden.
In gedachten verzonken staarde ze naar de deur.

(Het valt me op dat Kodan niet meer online komt. )
Angstvallig keek Yane naar het pistool dat Dawg op haar richtte. Niet alweer.. Ze hield Kodan's arm steviger vast en sloot haar ogen. Ze hoorde de stem van Frieda voor zich, waarschijnlijk was ze voor haar gaan staan. Yane voelde helemaal geen pijn. Was ze al dood? Of had Dawg niet geschoten? Yane opende haar ogen toen ze Dawg hoordde praten, op een toon die ze nog nooit bij hem gehoord had. Was er iets mis met hem? Ze zag hem uit het raam springen. Yane liet Kodan's arm los en ging midden op het bed zitten. Daar trok ze haar knieën op en sloeg ze haar armen er omheen. Ze glimlachte flauwtjes toen ze Frieda vaag hoordde praten. Haar ogen staarden naar de deur. Zou Dawg het zo snel op geven? Yane sloot haat ogen en dacht na waarom Dawg zo snel weg ging. Ze had ervaring met moordenaars, deels omdat ze er bevriend mee was geweest en er zelf een was. Ze ging voor de algemene dingen die een moordenaar deed en speurde in haar gedachten een hele waslijst af. Plotseling kreeg Yane het abnormaal koud. Misschien ging hij.. Ohnee..

Frieda draaide zich om naar Yane en ging naast het meisje zitten. ,,Yane, toch..?" zei ze vragend, waarna ze weer naar de deur keek. Ze kon gewoon zien dat Yane bang was, iets waar Frieda bijna nooit last van had. Ze zuchtte even en dacht na over wat Dawg deed, hij was lid van 'the ring' en wouw Yane waarschijnlijk vervloeken. Frieda zuchtte even diep, ze hoopte dat dawg weg zou blijven, maar diep in haar achterhoofd wist ze wel beter. Moordenaars geven nooit zo snel op, dat wist Frieda goed genoeg.. Ze was er zelf 1.. Ook was ze een dief en sommige mensen beschreven haar als 'hartenloos'.
Frieda keek even uit het raam, waar zouden Kai en Kaila op dit moment mee bezig zijn..?
Ze schudde haar hoofd even en keek weer naar de deur, waarna ze opstond en tegen de deur aan ging staan. Alsof ze vanplan was de deur tegen te houden zodra iemand binnen zou komen.

Dawg voelde in zijn zakken en vond een rookbom. Die kwam nu echt van pas. Dawg activeerde de rookbom, ging een beetje uit het raam hangen en gooide de rookbom de kamer in waar het stelletje en die meid in zaten. Een paar seconden erna kwamen er wolkjes uit het raam en Dawg klom de kamer binnen. Hoestten moest hij niet, hij was er wel aan gewend. Je kon geen hand voor ogen zien, maar Dawg wist precies waar Yane was. Hij snelde naar het bed en vond haar arm. Hij sleurde haar ruw van het bed af en zorgde dat ze stond. Hij hield haar stevig vast en zette zijn geladen pistool tegen haar hoofd aan. Toen de rook weg was grijnsde Dawg en zijn blik ging van de jongen naar het meisje, die tegen de deur geleund stond.

Frieda had scherpe ogen, maar zelfs zij had moeite met door de rook heen kijken. Toen de rook weg was zag ze Dawg met een pistool bij Yane haar hoofd staan. ,,Zoek iemand anders om te vervloeken.." zei ze bijna bevelend terwijl ze haar katana in haar 1e hand en 3 kunai's in de andere hand hield.
In een beweging van 1 seconde gooide ze een kunai richting Dawg zijn arm, de kunai ging bijna zo snel dat hij bijna onmogenlijk te ontwijken was. Ze gebruikte de afleiding om in een paar seconden naast hem te slaan en ze sloeg de pistool uit zijn handen.
Ze duwde Yane (misschien iets te hardhandig) weg, maar ze deed het om haar te helpen, waarna ze Dawg bij z'n keel greep.

Met zijn vrije hand schoof Dawg onopvallend de ring om Yane's vinger en hij hield haar arm weer vast. Eindelijk.. ,,Zoek iemand anders om te vervloeken.." Hij grijnsde flauwtjes, maar zijn gezicht vertrok toen hij de kunai in zijn arm voelde. Zijn hand liet Yane los en hij voelde hoe de pistool uit zijn handen werd getrokken. Hij keek emotieloos naar Frieda, die hem bij zijn keel greep. Zijn hand greep de pols van Frieda, draaide hem om zodat ze hem los liet en hij duwde haar hardhandig weg. Hij pakte maar een dubbelzwaard en hakte ermee op Frieda in.

Frieda viel om, ze voelde het dubbelzwaard door haar huid hakken. Haar gezicht vertrok en ze vloekte binnensmonds. Omdat ze het dubbelzwaard steeds met haar linker arm probeerde te blokeren, was die nu zwaar gewond.. Met haar rechterhand probeerde ze haar katana te pakken, wat niet zo makkenlijk ging. Uiteindelijk had ze haar katana en met een moeilijke beweging sloeg ze het dubbelzwaard uit Dawg zijn handen.

Ze krabbelde een stukje achteruit en probeerde optestaan. Wat niet zo goed lukte, want ze kon haar linker arm niet goed gebruiken, maar langzaam maar zeker stond ze. Haar linker arm zat onder het bloed en hing zwak naast Frieda's lijf, in haar rechterhand had ze haar katana, die ze amper omhoog kon houden en ze stond zwak op haar benen.

Yane zuchtte en keek angstig om zich heen. Opeens zag ze iets via het raam de kamer in gegooid worden, maar toen ze het beter wou bekijken spuwde het ding rook. Yane kon geen hand voor ogen zien en moest erg hoesten. Ze schrok zich een hoedje toen ze opeens voelde dat iemand haar van het bed aftrok. Ze voelde iets kouds tegen haar hoofd aan en meteen wist ze wat het was. De rook was weg en aan Frieda's gezicht te zien wist ze dat het Dawg was. Yane beet op haar lip en staardde naar het plafond, maar ze negeerde alles wat er op geschildert was. Ze voelde iets bij haar hand, maar ze kon toch niks toen. Frieda gooide iets en aan de ademhaling van Dawg te horen was het iets wat hem pijn deed. Bang bleef Yane staan toen ze voelde dat ze losgelaten werd. Iets te laat zag ze Frieda op haar afstormen en ze knalde met haar hoofd tegen de vensterbank aan. Ze zag Dawg met Frieda vechten, maar ze werd afgeleid door de eerst lichte hoofdpijn die erger begon te geworden en ze moest zich inhouden om niet te gaan huilen.

Dawg merkte dat het dubbelzwaard uit zijn hand was geslagen en even keek hij verbaasd naar het meisje. Daarna pakte hij zijn andere dubbelzwaard en op zijn beurt sloeg hij het zwaard uit haar hand. Hij omklemde het dubbelzwaard met twee handen, wat nogal veel pijn deed aan zijn gewonde arm. Stomme meid, ze moest zich niet met alles bemoeien. Vanuit zijn ooghoeken zag Dawg Yane tegen de vensterbank aan zitten en besefde dat hij dat niet had gedaan. Hij hield de punt van het zwaard onder het irritante meisje's gezicht en grijnsde lichtjes. Het zwaard was niet makkelijk uit zijn handen te slaan, dus had ze ditkeer pech.

Frieda merkte nu Yane ook op, ze wouw vragen of het met haar ging en zeggen dat het haar speet, maar voor ze de kans kreeg voelde ze opeens dat haar katana uit der hand werd geslagen. Ze keek even naar haar hand en keekt oen naar Dawg, die in de tussen tijd zijn dubbel zwaard weer had. Ze voelde de punt van het dubbel zwaard onder haar gezicht. Ze bewoog zich niet en keek hem even met grote ogen aan. Er was een klein spoortje van angst in haar ogen te vinden, iets dat al in jaren niet meer gebeurd was.
Ze balde haar vuist, haar angst begon plaats te maken voor woede..

Zijn grijns werd breder toen hij zag dat het meisje niks durfde te doen. "Tsja, eigenlijk moet ik je nu vermoorden, hè?" zei hij op een onschuldige toon. "Maar daar is het nu niet de tijd voor." Zijn plicht was hier gedaan, gelukkig had hij hechtmiddel op de binnenkant van de ring gedaan. Dawg grinnikte. Dat zou het nog moeilijker maken. Snel haalde hij uit naar het gezicht van Frieda. Als ze het niet ontweek zouden er grote krassen op haar gezicht zitten. Daarna hield hij zijn punt van het zwaard bijna op de keel van het meisje. Een snerpend geluid verbrak de stilte en Dawg's gezicht vertrok. Het was vast de havik van een van de mannen die hem inhuurde. Vanuit het raam in zijn ooghoeken zag hij inderdaad een havik rondcirkelen. Hij grijnsde lichtjes, pakte zijn dubbelzwaard behendig van de grond, sprong uit het raam en haakte zich met zijn dubbelzwaard aan de boom vast. Het pistool zou hij moeten missen, maar hij kon toch een nieuwe kopen. Dawg ging op een tak staan en trok het zwaard uit de boom. Hij sprong van tak naar tak naar beneden en na een paar meter lopen zoefde de havik naar beneden. Hij las de brief die de havik had en verdween tussen de bomen.

[Dawg is het topic uit]

Net toen Frieda met haar vuist wouw uithalen naar Dawg, had hij al uitgehaald naar haar. De eerste slag van het zwaard kon ze niet ontwijken, waardoor er 1 kras door haar oog heen ging, de rest ontweek ze met moeite. Toen ze merkte dat Dawg weg was, hield ze haar hand voor de oog waar de kras voor zat. Terwijl normale mensen op zo'n moment zouden huilen, maar Frieda toonde geen emotie. Het was haar ooit geleerd geen emotie te tonen. Ze keek even naar Yane ,,Gaat het..?" vroeg ze, waarna ze even naar de ring om Yane haar vinger keek.

Frieda haar linker arm hing zwak naast haar lichaam en haar rechter hand hield ze voor haar oog, waar een diepe snee doorheen zag, waardoor ze waarschijnlijk aan dat oog blind zou worden.

Opeens keek Frieda gestrest om zich heen, met haar ngo goede oog, tijdens het vechten was ze Cira uit het oog verloren. Het kleine leeuwen welpje kwam langzaam uit de schaduw getrippelt. Ze had een klein wondje op haar poot, maar verder zag ze er nog gezond uit. Frieda zuchtte evne opgelucht, waarna ze weer naar Yane keek.

Yane lette niet op het gevecht van de twee maar dook inelkaar. Ze hoordde Dawg iets zeggen over dat hij Frieda eigenlijk moest vermoordden. Yane keek op en keek naar de twee. Ze kon nog net zien hoe Dawg Frieda verwondde met het zwaard. Ze vond het niet eerlijk dat mensen zich voor haar bijna lieten doden en merkte opeens dat Dawg weg was. Waarschijnlijk was hij weer weggegaan. Onzeker keek ze om zich heen terwijl de hoofdpijn nog steeds aanhield. Yane hoordde de woorden van Frieda en keek haar verbaasd aan. "Waarom vraag je of het met mij goed gaat? Moet je jezelf eens zien!" snauwde ze. Yane was opeens heel kwaad geworden, ze wist eigenlijk niet eens waarom. "Je bent heel erg gewond en je maakt je zorgen om mij?! Wat laf." Dat laatste zei ze mompelend. Yane stond op en liep naar de deur. Haar hele lichaam was stijf, alsof het protesteerde en ze moest moeite doen om zelfs maar de deur open te maken. Boos trok ze de deur achter zich dicht en stormde de trap af. Davin was komen aantrippelen en ging voor Yane staan, zodat die niet verder kon komen. Zijn hoofd stond scheef en een zacht gegrom kwam uit zijn mond. Yane's ogen schoten vuur. "Ga toch weg, stom rot beest!" riep ze en ze trapte Davin met haar voet voor zich weg. Ze wou de deur open doen, maar plotseling voelde ze haar bewustzijn wegzakken en ze ging verdoofd bij de deur zitten, alsof ze wachtte op iemand die hem open zou doen.

Frieda schrok even van Yane's reactie, ze zette een stap naar achteren en toen ze door ging was ze naar achteren gelopen tot ze tegen de muur stond. Ze hoorde Yane wegstampen en de deur dichtklappen. Ze zuchtte en liet der haar voor haar oog wond vallen. Haar arm was helemaal open en ze liet zich op de grond zakken ,,Had ik net zo goed niet hoeven komen om te helpen.." mompelde Frieda, ze stond langzaam weer op. Verderop zag ze het pistool van Dawg liggen. Ze pakte hem op en deed hem in haar zak. ,,Ik ga.." zei ze droog tegen Kodan en ze strompelde naar de deur. Ze deed de deur open en liep de gang op. Toen ze Yane zag wouw ze naar haar toe lopen en vragen hoe het ging. Maar Frieda hield zich in en liep langs Yane. 'Sorry..' dacht ze in haar hoofd, eerst wouw ze het ook zeggen, maar ze zuchtte en liep verder. Cira keek even naar Yane maar liep daarna verdwaasd achter Frieda aan.
Met moeite kroop Cira tot Frieda haar rechter shouder, Frieda liep verder en al snel was ze door de deur opening verdwenen, een spoor van bloed achterlatend.